Disclaimer: Deze Bijbelstudie is gemaakt door leden van onze gemeente maar kunnen interpretaties of meningen bevatten die niet per se door iedereen gedragen worden binnen onze Gemeente.

Lukas 10 (De boodschap van het evangelie en de barmhartige Samaritaan)

Introductie

De auteur van het Bijbelboek Lukas is Lukas zelf. Volgens de overlevering was Lukas een heiden. De apostel Paulus lijkt dit te bevestigen door Lukas te onderscheiden van degenen die “uit de besnijdenis” waren (Kol. 4:11, 14). Dit zou van Lukas de enige heiden maken, die boeken van de Bijbel heeft geschreven. Hij is verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van het Nieuwe Testament en heeft zowel dit evangelie als het boek Handelingen geschreven. Deze boeken zijn waarschijnlijk geschreven tussen 60-62 na Christus. Lukas was een frequente metgezel van de apostel Paulus. Paulus verwees naar Lukas als een arts (d.w.z. dokter). Lukas verklaarde uitdrukkelijk dat zijn kennis van de gebeurtenissen in zijn evangelie afkomstig was uit de verslagen van ooggetuigen. Uit zijn inleiding tot het boek blijkt duidelijk dat het zijn doel was een geordend verslag te geven van de gebeurtenissen in Jezus’ leven. Zijn schrijfstijl is die van een wetenschappelijke, belezen auteur. Hij schreef als een nauwgezet historicus, waarbij hij vaak details gaf die hielpen bij het identificeren van de historische context van de gebeurtenissen die hij beschreef.

Een van de thema’s die door het evangelie van Lukas lopen, is Jezus’ mededogen voor heidenen, Samaritanen, vrouwen, kinderen, belastinginners, zondaars en anderen die in Israël als verschoppelingen werden beschouwd.

Het hoofdstuk dat we gaan bestuderen, laat ons zien dat onze naaste één van deze “outcasts” is.

Lees als groep Luke 10

Vragen

1. Wat begrijpen we van de taak van de 70 die Jezus uitzendt? (verzen 1-4)

2. Wat vertellen de verzen 5-9 ons over de arbeiders en hun gastheren?

3. Hoe keek Jezus naar degenen die Zijn boodschap aanvaardden en verwierpen?

4. De steden in het noorden van Galilea waar Jezus de meeste van Zijn wonderen verrichtte, worden genoemd in de verzen 13-16. Wat zegt dit ons over de verwerping van de evangelieboodschap?

5. Wat was het resultaat van de missie van de 70 en wat was de les van Jezus voor hen?

6. Vergelijk Lukas 10:21-24 met Johannes 20:29

7. Waarom denk je dat Jezus de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan vertelde (vers 25-29)?

8. Wat is de boodschap achter de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan? (zie ook Mattheüs 22:36-40)

9. Wat vertellen de voorbeelden van Martha en Maria ons over Jezus’ kijk op de belangrijke dingen in het leven?

Antwoorden

1. Wat begrijpen we van de taak van de 70 die Jezus uitzendt? (verzen 1-4)

Het belang van gebed. Gebed komt in de plaats van bediening;

Er zijn weinig arbeidskrachten;

Lammeren onder wolven – Ze zouden vijandigheid en geestelijk gevaar.

Ze moesten licht reizen – snel bewegen; Niet begroeten (vaak een kortstondige gebeurtenis waarbij soms een maaltijd met iemand betrokken was) – taakgericht

Ze waren de weg aan het bereiden voor Jezus

2. Wat vertellen de verzen 5-9 ons over de arbeiders en hun gastheren?

De arbeiders moesten vriendelijkheid aanvaarden van degenen die hen en hun boodschap aanvaarden.

Het is juist dat de “arbeiders” van Jezus zorg en voedsel zouden moeten krijgen voor de taak die ze uitvoeren. Tevreden zijn met de plaats en de mensen die het bericht het eerst accepteerden en bij hen blijven. De mensen die de 70 en hun boodschap accepteerden, zouden gezegend worden en hun zieken genezen.

3. Hoe keek Jezus naar degenen die Zijn boodschap aanvaardden en verwierpen?

Degenen die de boodschap aanvaardden werden gezegend, degenen die de boodschap verwierpen werden veroordeeld.

Er zijn verschillende gradaties van oordeel (erger voor die steden die de boodschap verwierpen dan voor Sodom!)

De prioriteit van de 70 was om te prediken dat de koning was gekomen en dat zijn koninkrijk nabij was. De boodschap was het belangrijkste. De tekenen en wonderen waren er alleen om het te waarmerken.

Het schudden van het stof van hun voeten was een gebruikelijke praktijk van de Joden, bij het verlaten van een heidense regio als een uiting van minachting. Paulus en Barnabas deden dit toen ze uit Antiochië werden verdreven (Handelingen 13:51). Deze praktijk was dus een zichtbaar protest van de 70, wat betekent dat ze de plaats als niet beter dan een heidens land beschouwden.

4. De steden in het noorden van Galilea waar Jezus de meeste van Zijn wonderen verrichtte, worden genoemd in de verzen 13-16. Wat zegt dit ons over de verwerping van de evangelieboodschap?

De grove goddeloosheid van Sodom werd minder erg beschouwd dan het verwerpen van Christus en Zijn boodschap.

De steden van Noord-Galilea (Chorazin, Bethsaïda en Kapernaüm) waar Jezus goed bekend was, stonden onverschillig tegenover de boodschap en accepteerden deze niet. Er is geen vermelding in de Schrift dat Jezus ooit is bespot of belachelijk gemaakt of de stad in Kafarnaüm uitvluchtte. Dus onverschilligheid wanneer de Christus is gepredikt en wordt ondersteund met tekenen verdient een grotere straf dan de praktijken in Sodom.

De vernietiging van Tyrus en Sidon (dit waren Fenicische heidense steden die door Nebukadnezar werden verwoest (zie Ezechiël 26-28).

5. Wat was het resultaat van de missie van de 70 en wat was de les van Jezus voor hen?

De 70 kwamen met grote vreugde terug.

Ze waren enthousiast – zelfs de demonen waren aan hen onderworpen in de naam van Jezus

Slangen en schorpioenen – verwijzing naar demonische machten (Ez 2:6; Satan in de hof van Eden (Gen. 3); Uit de put (Openbaring 9))

De 70 hadden de macht gekregen om de vijand te vertrappen.

Maar dat ze grote macht hadden is niet het belangrijkste. Belangrijker was, was dat hun namen in de hemel waren geschreven (in het boek van het lam – het boek des levens)

6. Vergelijk Lukas 10:21-24 met Johannes 20:29

Jezus verheugt zich dat de 70 Hem hebben aangenomen en met succes zijn gaan oogsten.

Hij verheugt zich in het succes van hun bediening

Hij vertelt hen dat ze gezegend zijn door wat ze hebben gezien

Omdat ze in Hem geloofden, waren ze in staat om erop uit te gaan en de weg voor Zijn komst voor te bereiden

Ze zijn gezegend omdat ze Hem zagen en in Hem geloofden

Meer gezegend zullen we zijn als we, zonder Hen te zien, in Hem geloven

7. Waarom denk je dat Jezus de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan vertelde (vers 25-29)?

Zoals alle gelijkenissen: om de ware weg naar redding uit te leggen.

De wetgeleerde probeerde Hem op de proef te stellen. Door hem te beantwoorden met vragen en een gelijkenis kon hij Hem niet in de val lokken.

De wetgeleerde wilde zichzelf rechtvaardigen – Jezus gebruikte de gelijkenis om de wetgeleerde te laten zien hoe zijn hart was en hoe het zou moeten zijn.

Het zou op menselijke voorwaarden onmogelijk zijn om de dingen te doen die de barmhartige Samaritaan deed.

Alleen met de hulp van Gods Geest kunnen we deze dingen doen.

Samaritanen gaan niet om met Joden

Normaal zouden ze dit soort vriendelijkheid jegens hun vijanden niet tonen.

De heersende mening onder Schriftgeleerden en Farizeeën was, dat de naaste alleen, de rechtvaardigen waren. Volgens hen moesten de goddelozen – inclusief de zondaars (zoals tollenaars en prostituees), heidenen en vooral Samaritanen, worden gehaat omdat ze vijanden van God waren.

God haat kwaad en slechtheid, maar Zijn haat wordt gekenmerkt door een gebroken hart over de toestand van de zondaar. Zoals Jezus hier en elders leerde, wordt deze haat tegen zonde en goddeloosheid ook getemperd door een oprechte liefde voor de zondaar.

De Farizeeër had vijandigheid tegenover de goddeloze en de zondaar tot de status van deugd verheven. Jezus’ antwoord aan deze wetgeleerde maakte een einde aan het farizeïsche excuus om je vijanden te haten.

8. Wat is de boodschap achter de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan? (zie ook Mattheüs 22:36-40)

We zien het mededogen van Jezus in de barmhartige Samaritaan.

Hij leerde de Advocaat wat ware liefde is en hoe die zich moet manifesteren.

Om te laten zien dat er een hart nodig is voor een persoon in nood. Regels niet houden.

Om te laten zien wat de wet de priester en de leviet aandeed:

Wilde niet iemand aanraken die onrein was

Wilde niets te maken hebben met een “vijand”

Jezus gaf in feite een voorbeeld van hoe echt naar de wet te leven. Door onze naaste lief te hebben zoals we onszelf liefhebben.

9. Wat vertellen de voorbeelden van Martha en Maria ons over Jezus’ kijk op de belangrijke dingen in het leven?

Vers 40 – Martha was “afgeleid” – letterlijk vertaald “overal slepend” Martha was in rep en roer.

Ze was druk bezig met de details die onnodig ingewikkeld waren.

Het enige dat nodig was, werd geïllustreerd door Mary

d.w.z. een houding van aanbidding en overweging, luisterend met een open geest en hart naar de woorden van Jezus

Samenvatting

De kern van dit hoofdstuk wijst op het belang van de boodschap van het evangelie. Het feit dat het voor iedereen toegankelijk is. De aanvaarding van deze boodschap wordt met grote vreugde ontvangen. De afwijzing van het bericht is een serieuze zaak. Ernstiger dan de zonden en slechtheid van Sodom.

Additionele vragen

Heb jij het bericht geaccepteerd of afgewezen?

Wie is onze naaste en wat doen wij voor hen?