Ik ben Mike, 37 jaar oud, vader van 4 kinderen, gelukkig getrouwd en inmiddels gesetteld in een mooie Gemeente in Uden. Ik ben echter niet altijd gelovig (en gelukkig) geweest…

Mijn tienerjaren kan ik alleen maar omschrijven als goddeloos. Letterlijk en figuurlijk. Er is ook niemand in mijn omgeving of familie die gelovig is, sterker nog, ik ben behoorlijk vrij opgevoed en zo leefde ik ook. Ik was niet alleen ‘van God los’ maar leefde ook alsof niets of niemand mij iets interesseerde – behalve dan de losbandige levensstijl met mijn vrienden. Dat was niet altijd een pretje voor de mensen om mij heen, mijn ouders, leraren op school en later ook mijn collega’s (en de politie…). Door die instelling ben ik ook uiteindelijk van de middelbare school afgestuurd.

Gelukkig is er bij defensie altijd plek voor schoolverlaters en ben ik op mijn blauwe ogen en een aantal testen aangenomen bij de Marechaussee. In de opleiding zat ik een jaar lang intern op de kazerne en werd ik vrienden met ‘een echte’ Christen. Dat zeg ik zo, omdat hij altijd onverstoord en openlijk zat te bidden voor het eten desondanks hij daar door andere militairen voor gepest werd. Ook had hij er geen moeite mee om uit te komen voor zijn geloof en zelfs onpopulaire ideeën te verkondigen dat de dinosaurussen naast mensen hebben geleefd. Hier heb ik hem zelfs ook voor gek voor verklaard want ook ik was een sterke aanhanger van de evolutietheorie.

Ik begon echter wel vragen te stellen en met hem in gesprek te gaan over het geloof en wat dat inhoudt. Ook werd mijn interesse verder aangewakkerd doordat een andere ongelovige collega (een Feyenoord hooligan) hem in een andere taal heeft horen bidden, het klonk als Grieks zei hij (tongen). De Christelijke collega heeft mij toen een Bijbel gegeven waar ik ook af en toe in begon te lezen.

Na de opleiding kwam ik op Schiphol terecht in een dienstgroep bij de Grensbewaking. In die periode was ik nog steeds grotendeels dezelfde losbandige persoon maar begon steeds meer te leren over het geloof en de Bijbel, met name via video’s op YouTube over evolutie, de eindtijd, samenzweringen en profetie.

Na 1 of 2 jaar ging ik samen met een andere collega tijdens de rustige momenten software ontwikkelen om werkzaamheden te vergemakkelijken op basis van behoeftes die wij zelf hadden op de werkvloer. Tijdens deze ontwikkelingen kwam ik er achter dat hij ook gelovig was! Vanaf dat moment begon ik God zeer sterk in mijn leven te ervaren doordat mijn leven een ‘bovennatuurlijke’ wending aannam. Bij grote uitzondering binnen defensie werden er speciaal voor ons 2 functies gecreëerd waarbij wij de ruimte kregen om dit soort software te bouwen – terwijl dit tegen de defensie richtlijnen is. Ook mochten wij regelmatig de software presenteren bij de hele ladder omhoog: eerst de generaal van het district Schiphol, daarna de generaal van de Marechaussee en zelfs de secretaris-generaal van de gehele defensie en hebben we prijzen gewonnen als beste innovaties e.d. Mede hierdoor begon ik echt in God te geloven en werd ik opeens een sociaal persoon 😉 Niet omdat mijn leven zo geweldig was maar meer omdat dit allemaal gebeurde zonder dat ik dat verdiende! Ik veranderde zo erg dat collega’s zich begonnen af te vragen wat er met mij was gebeurd de afgelopen tijd (in positieve zin).

Op dat moment was ik erg bezig met of ik me wel moest dopen of niet. Ik wilde graag een echte Christen zijn en doen wat er in de Bijbel staat maar was eigenlijk te bang om dat openlijk te doen. Ik probeerde dan ook te beredeneren dat de doop door water niet nodig is maar dat was achteraf gezien meer uit angst. Gelukkig was er toch een stem in mij die mij zei dat ik me gewoon moest laten dopen waardoor ik uiteindelijk die Christelijke vriend uit de opleiding heb opgebeld of hij mij wilde dopen. 5 jaar na de opleiding heeft uitgerekend hij me uiteindelijk gedoopt! Hij gaf ook nog wat aanvullende seminars op Cd’s waarmee ik verder kon groeien in het geloof. Ik had namelijk verder thuis en in de familie geen gelovige mensen om mij heen en ging ook niet naar een kerk en had dat zeker nodig.

Na 12 jaar Marechaussee ging ik samen met mijn collega van Schiphol werken bij een commercieel bedrijf die softwarebouwers zocht. Na een jaar of 2 is mijn collega uit onvrede in het bedrijf weggegaan en voor zichzelf begonnen. Ikzelf ben na een hele onrustige tijd van bijna 10 jaar bij dit bedrijf altijd een beetje meegewaaid met de wind met het gevoel dat het altijd wel goedkomt (mede dankzij mijn verleden). Het resultaat hiervan is geweest dat ik mijzelf, het bedrijf en de medewerkers heb kunnen laten groeien en bekleed ik momenteel zelfs een directiefunctie.

Sinds de directiefunctie ben ik ook in Uden gaan wonen, dichter bij kantoor. Ik ben samen met mijn vrouw op zoek gegaan naar een leuke kerk – die wij tot nu toe na 10 jaar nog steeds niet hadden gevonden in ons oude woonplaats. We hebben er een aantal bekeken maar na het bezoek aan de Levensboom voelde we ons gelijk thuis! Inmiddels zijn we na 2 jaar al een beetje geworteld in de Gemeente. Ik heb achteraf begrepen dat er in de kerk is gebeden om meer kinderen en ben blij dat God ook dat gebed heeft verhoord en wij daar met 4 kinderen aan kunnen bijdragen 🙂 Ook kunnen mijn vrouw en ik onze door God gegeven talenten inzetten door onder andere de kinderdienst en technische zaken te ondersteunen zoals de website, online tools en de livestream in corona-tijd en zijn we hiermee eindelijk écht actief in de Gemeente van Jezus Christus, onze liefdevolle, genadevolle Koning.

Desalniettemin is er momenteel weer een dusdanige onrustige situatie ontstaan waarbij het voor mij het einde lijkt bij dit bedrijf. Een beetje om mij heen kijkend heb ik weer eens contact gezicht met de oud compagnon van Schiphol en in het begin bij dit bedrijf en wat blijkt? Zijn bedrijf is inmiddels gegroeid, ze willen gaan uitbreiden en je raadt het al: ze zoeken precies iemand met mijn competenties en ervaring! Ik weet niet hoe het gaat aflopen maar ik heb er hoe dan ook vertrouwen in.

Toeval? Daar heb ik geen groot genoeg geloof meer voor nadat ik God in mijn leven heb ‘gezien’. Heb ik dit allemaal zelf bereikt? Zeker niet, als het aan mijn gedrag had gelegen was ik nog steeds diezelfde losbandige persoon geweest of erger, zonder diploma, ambities en hoop op een goede toekomst. Zal het voor iedereen die gelooft zo verlopen? Zeker niet, maar dat wil niet zeggen dat God geen plan voor jou heeft. Hij dirigeert jouw leven zodat jij precies de persoon wordt die Hij nodig heeft in jouw omgeving!

Als God alleen rechtvaardig was geweest had Hij mij mijn verdiende loon gegeven voor de levensstijl die ik had en geloof mij, dat verdiende ik! Gelukkig heeft Hij mij beschermd tegen mezelf en heeft hij de straf die ik verdien Zelf op Zich genomen aan het kruis. Hierdoor ben ik bespaard gebleven en heb ik Hem mogen leren kennen en liefhebben en heeft Hij er een kind bij! Laat alles achter en volg Hem, de oogst is groot maar er zijn maar weinig werkers. Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven en daar getuig ik van.

Amen!