Disclaimer: Deze Bijbelstudie is gemaakt door leden van onze gemeente maar kunnen interpretaties of meningen bevatten die niet per se door iedereen gedragen worden binnen onze Gemeente.

1 Korintiërs 7 (Richtlijnen voor het huwelijk)

Introductie

Veel van de problemen en vragen waarmee de Korinthische kerk te maken had, zijn nog steeds aanwezig in de kerk van vandaag. Kerken worstelen vandaag de dag nog steeds met verdeeldheid, met immoraliteit en met het gebruik van geestelijke gaven. Het boek 1 Korintiërs had heel goed aan de kerk van vandaag kunnen worden geschreven en we doen er goed aan om acht te slaan op de waarschuwingen van Paulus en deze op onszelf toe te passen. Ondanks alle berispingen en correcties, brengt 1 Korintiërs onze focus terug naar waar het zou moeten zijn: op Christus. Echte christelijke liefde is het antwoord op veel problemen.

Paulus geeft in hoofdstuk 7 richtlijnen aan christenen over het huwelijk en relaties. Hij beantwoordt vragen van de Korintiërs over seksuele relaties, celibaat, huwelijk, echtscheiding en hertrouwen. Een deel van het advies dat hij geeft, is gebaseerd op de Wet en wat Jezus onderwees en ander advies komt rechtstreeks van hemzelf, geïnspireerd door de Heilige Geest.

Lees 1 Korintiërs 7

Vragen

1. Wat leren de verzen 1-6 ons over seksuele relaties? (Vergelijk met Genesis 1:28; 2:18; 2:24)

2. Wat leren de verzen 7-9 ons over het celibaat zijn?

3. Wat leren de verzen 10-16 ons over huwelijksgeloften en echtscheiding? (Vergelijk met Mattheüs 5:31-32; Mattheüs 19:5-10)

4. Wat leren de verzen 14-16 ons over heiliging? Hoe verschilt dit van verlossing?

5. Wat leert Paulus over leven naar je roeping? (Verzen 17 – 24)

6. Wat is het “advies” van Paulus in de verzen 25-35 aan;

a. maagden en ongehuwde vrouwen

b. alleenstaande mannen,

c. getrouwde mannen en vrouwen?

7. Wat is het advies van Paulus aan;

a. Vaders van maagden, en

b. weduwen? (Verzen 36-40)

Antwoorden

1. Wat leren de verzen 1-6 ons over seksuele relaties? (Vergelijk met Genesis 1:28; 2:18; 2:24)

Genesis 1:28 En God zegende hen en God zei tegen hen: Wees vruchtbaar, word talrijk, vervul de aarde en onderwerp haar, en heers over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht en over al de dieren die over de aarde kruipen!

Genesis 2:18 Ook zei de HEERE God: Het is niet goed dat de mens alleen is; Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem.

Genesis 2:24 Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.

‘Een vrouw aanraken’ is een Joods eufemisme (formulering met een verzachtend, verhullen of verbloemend karakter) voor geslachtsgemeenschap. Paulus zegt dat het goed is om geen seks te hebben, dat wil zeggen vrijgezel en celibatair te zijn. Hier wordt niet bedoeld dat dit het enige goede is of dat single zijn beter is dan trouwen. Vergelijk dit met wat we lezen in Genesis 1:28 en 2:18 hierboven.

Paulus benadrukt dat er een groot gevaar is op seksueel zondig gedrag als je single bent. Het huwelijk is Gods enige optie voor seksuele bevrediging.

Getrouwde gelovigen mogen hun echtgenoten het recht op gemeenschap niet ontnemen. Hoewel het celibaat goed is voor de single, is het niet goed voor getrouwden. Door het huwelijksverbond krijgt elke partner het recht over het lichaam van de echtgenoot voor de tevredenheid van de ander. In vers 5 is de vertaling “onttrek u niet aan elkaar …………….. “

Man en vrouw mogen zich tijdelijk onthouden van seksuele gemeenschap, maar alleen als ze onderling overeenkomen om te bidden en te vasten. Geslachtsgemeenschap hoort na deze onderbreking weer te worden hervat. Seksuele verlangens kunnen intenser worden en een partner kwetsbaarder voor zondige verlangens. 5b “Kom daarna weer bij elkaar, opat de satan u niet zal verzoeken omdat u zich niet kunt onthouden.”

2. Wat leren de verzen 7-9 ons over het celibaat zijn?

Paulus erkende de bijzondere vrijheid en onafhankelijkheid die hij had om Christus te dienen. Maar hij verwachtte niet dat alle gelovigen ongehuwd zouden blijven, of dat alle ongehuwden, celibatair zouden blijven. Hij verwachtte ook niet dat degenen die gehuwd waren zich celibatair zouden gedragen, alsof ze ongehuwd waren. Hij erkent dat zowel het huwelijk als het celibaat een geschenk van God is.

Paulus geeft ook advies aan de “ongehuwden” (mensen die waren gescheiden) en de weduwen. Het is waarschijnlijk dat zij wilden weten of ze als christen konden of moesten hertrouwen. Het advies van Paulus aan hen is om ongehuwd te blijven, vanwege de vrijheid die dit geeft in het dienen van de Heer. Alleen, kan een persoon de Heer niet effectief dienen als hij ontevreden is in zijn situatie en wordt gedomineerd door onvervulde seksuele passie

3. Wat leren de verzen 10-16 ons over huwelijksgeloften en echtscheiding? (Vergelijk met Mattheüs 5:31-32; Mattheüs 19:5-10)

Mattheüs 5:31 Er is ook gezegd: Wie zijn vrouw verstoot, moet haar een echtscheidingsbrief geven.

32. Maar Ik zeg u dat wie zijn vrouw verstoot om een andere reden dan hoererij, maakt dat zij overspel pleegt; en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel.

Mattheüs 19:5 en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn,

6. zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden.

7. Zij zeiden tegen Hem: Waarom heeft Mozes dan geboden een echtscheidingsbrief te geven en haar te verstoten?

8. Hij zei tegen hen: Mozes heeft vanwege de hardheid van uw hart u toegestaan uw vrouw te verstoten; maar van het begin af is het zo niet geweest.

9. Maar Ik zeg u: Wie zijn vrouw verstoot anders dan om hoererij en met een ander trouwt, die pleegt overspel, en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel.

10. Zijn discipelen zeiden tegen Hem: Als de zaak van de man met de vrouw er zo voor staat, is het beter niet te trouwen.

Paulus richt zijn opmerkingen eerst tot de christelijke echtparen, echtgenoten en echtgenotes, en vertelt hen, wat de wet zegt en wat Jezus bevestigt, namelijk: dat ze niet moeten scheiden. De enige reden voor is als een partner zich schuldig heeft gemaakt aan overspel.

Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest, vertelt de gelovigen die getrouwd zijn met ongelovigen dat ze hen niet moeten verlaten als hun partners getrouwd willen blijven.

Als een ongelovige echtgenote of echtgenoot echter wil scheiden van hun gelovige partner, dan is de gelovige partner niet langer “onder slavernij” of wel vrij om te hertrouwen.

4. Wat leren de verzen 14-16 ons over heiliging? Hoe verschilt dit van verlossing?

Heiliging kan niet verwijzen naar redding; anders zou er niet over de echtgenoot als ongelovig worden gesproken.

De heiliging voor de ongelovige partner is, dat de partner apart wordt gezet voor tijdelijke zegeningen, omdat hun partner God toebehoort. Eén christen in een huwelijk brengt genade die overloopt op de partner – en mogelijk zelfs tot redding leidt.

De christen hoeft niet van een ongelovige te scheiden uit angst dat de kinderen daardoor onrein zijn. God belooft het tegenovergestelde. Ze zouden onrein zijn als beide ouders niet gered waren, maar de aanwezigheid van één gelovige ouder stelt de kinderen bloot aan zegen en brengt hen bescherming. De aanwezigheid van zelfs maar één christelijke ouder zal kinderen beschermen tegen onnodige geestelijke schade en ze zullen veel zegeningen ontvangen, en vaak ook redding.

5. Wat leert Paulus over leven naar je roeping? (Verzen 17 – 24)

Paulus legt in deze passage het basisprincipe uit dat christenen gewillig de huwelijkse staat en sociale situaties moeten accepteren waarin God hen heeft geplaatst en tevreden moeten zijn om Hem daar te dienen totdat Hij hen ergens anders heen leidt.

Alle gelovigen moedigt hij aan om God te dienen in de plaats en omstandigheden waarin ze zich bevinden.

Zie de verzen 17, 20 & 24

1 Korinthe 7:17 Maar zoals God aan ieder heeft toebedeeld, zoals de Heere ieder geroepen heeft, zó moet hij wandelen. En zo schrijf ik het in alle gemeenten voor.

1 Korinthe 7:20 Laat ieder blijven in de roeping waarin hij geroepen is.

1 Korinthe 7:24 Laat ieder voor het aangezicht van God blijven, broeders, in de staat waarin hij geroepen is.

Paulus legt uit dat wanneer een Jood christen wordt, hij zijn raciale en culturele identiteit niet mocht opgeven om als een heiden over te komen. Evenzo mocht een heiden niet cultureel als een jood worden. Cultuur, sociale orde en uiterlijke ceremonie hebben geen invloed op het spirituele leven. Waar het om gaat is geloof en gehoorzaamheid.

Paulus keurde niet alle slavernij goed, maar leert dat een persoon die een slaaf is, nog steeds in staat is om Christus te gehoorzamen en te eren. (zie ook Efeziërs 6:5-8).

Efeze 6:5 Slaven, wees, evenals aan Christus, gehoorzaam aan uw heer naar het vlees, met vrees en beven, oprecht van hart,

6. niet met ogendienst, als mensenbehagers, maar als slaven van Christus; doe zo van harte de wil van God,

7. en dien met bereidwilligheid de Heere en niet de mensen.

8. U weet immers dat wat ieder aan goeds gedaan heeft, hij dat van de Heere terug zal krijgen, hetzij slaaf, hetzij vrije.

6. Wat is het “advies” van Paulus in de verzen 25-35 aan:

“Gezien de huidige rampspoed” – Waar Paulus naar verwijst is niet duidelijk, misschien anticipeerde hij op de aanstaande Romeinse vervolgingen die binnen 10 jaar na het schrijven van deze brief begonnen. Zijn algemene advies was dat iedereen moest blijven zoals ze zijn. Vervolging is al moeilijk genoeg voor een alleenstaande, maar de problemen en pijn worden vermenigvuldigd voor degenen die getrouwd zijn, vooral als ze kinderen hebben.

a. maagden en ongehuwde vrouwen

Paulus spreekt tot de maagden en geeft geen bevel, maar geeft gedegen advies. Een ongehuwde persoon is vrij van zorgen over de aardse behoeften van een partner en daardoor potentieel beter in staat om zichzelf exclusief voor het werk van de Heer af te zonderen.

b. alleenstaande mannen,

Paul adviseert de alleenstaande mannen, gezien de huidige tijd waarin ze leven, te blijven zoals ze zijn, maar zegt dat het geen zonde is om te trouwen.

Hij vertelt hen dat de tijd kort is (het menselijk leven is kort, zou een algemene reden voor deze uitspraak kunnen zijn, of dat hij doelt op de verwachte vervolging dat het binnenkort niet zo gemakkelijk zal zijn om het werk van de Heer te doen).

Hij zegt niet dat ze “niet mogen trouwen”, maar dat door niet te trouwen de man niet zal worden afgeleid van het dienen van de Heer.

c. getrouwde mannen en vrouwen?

Paulus leert in ieder geval niet dat het huwelijk niet langer bindend is of dat de echtgenoot niet ontheven moet worden van zijn verantwoordelijkheden, maar dat de getrouwde man zijn toewijding aan de Heer en zijn dienst aan Hem moet behouden. De Heer als zijn prioriteit houden.

7. Wat is het advies van Paulus (Verzen 36-40)

Paulus lijkt in dit gedeelte te verwijzen naar de vaders van maagden. Blijkbaar hadden sommige vaders in Korinthe hun jonge dochters als blijvende maagden aan de Heer opgedragen.

a. aan Vaders van maagden

Paul adviseert dat toen de dochters de huwbare leeftijd bereikten en erop stonden te trouwen, hun vaders vrij waren om hun gelofte te breken en hen te laten trouwen. Maar als een vader ervan overtuigd was dat het voor zijn dochter het beste was om maagd te blijven, deed hij het niet verkeerd door zijn gelofte niet te breken en haar niet te laten trouwen.

b. aan weduwen?

Het advies is hier hetzelfde als we eerder zagen. Het advies van Paulus is dat het beter is om alleenstaand te zijn om de Heer te kunnen dienen. Zijn advies aan de weduwe, als ze van plan is te hertrouwen, is om te hertrouwen met een gelovige.

Samenvatting

In deze passage is Paulus duidelijk in zijn boodschap aan de Korintiërs. Hij raadt iedereen aan te zijn zoals hij, celibatair toegewijd aan de Heer. Hij maakt duidelijk dat seksuele omgang buiten het huwelijk verkeerd is. Ook geeft hij duidelijke uitleg dat scheiden en hertrouwen verkeerd is, tenzij er sprake is van bijzondere omstandigheden. Hij moedigt gelovigen aan om, als ze besluiten te trouwen, te trouwen met medegelovigen. Alle gelovigen moedigt hij aan om God te dienen in de plaats en omstandigheden waarin ze zich bevinden.