Hallo, mijn naam is Nathan. Net als mijn andere twee broers ben ik gedoopt als kind en gelovig opgevoed, elke zondag naar de kerk hoorde daar uiteraard ook bij. Ik ging bijna altijd met plezier mee; leuke mensen, zondag school, ranja en koekjes en natuurlijk buiten voetballen.

Toen ik (12) was zijn we met z`n vieren naar België gegaan naar een of ander ‘Kidscamp’ het was een christelijk weekend. Het was dit weekend dat ik voor het eerst de kracht van God met mijn eigen ogen heb gezien, en heb gevoeld! Er was op een van de dagen een man die de gave van God had gekregen om in Jezus Christus Zijn naam wonderen te verrichten. Zo vroeg deze man een aantal kinderen naar voren om te kijken of er lengte verschil was in de benen bij sommige van de kinderen was dan een lengte verschil te zien. De man met de gave van God bad in Jezus’ naam en de benen werden even lang. Ik was ontzettend onder de indruk en wilde dan ook graag uitgekozen worden uit de grote groep kinderen en als laatste was ik dan aan de beurt. En ja hoor ze waren niet even lang. De man bad met God en met de kracht van Jezus s naam werd mijn been langer zodat ze beide de zelfde lengte hadden gekregen.

Ik ben blij dat ik daar niet alleen was om het te ervaren, mijn beide broers waren erbij. Sterker nog Ryan mijn broer heeft zelf ook op die stoel gezeten en ook bij Ryan zijn, zijn benen even lang gemaakt.

Jaren gingen voorbij en ik werd steeds ouder, kreeg andere interesses, ging meer op stap en had dan zondags morgen geen zin om vroeg op te staan en te luisteren naar een saaie preek. Toen ik een vriendinnetje kreeg die niet gelovig was ging ik helemaal niet meer naar de kerk, Ik sprak nauwelijks meer met God, ja misschien als ik hem hard nodig had. Alleen dan.

Ik was zoekende, maar in plaats van zoeken naar God en het gene doen wat goed voor me was zocht ik het in de verkeerde dingen.

Ik begon veel na te denken tijdens mijn relatie over de toekomst, geloof, kinderen. En begon steeds meer en meer in te zien dat het fout was waar ik mee bezig was. Ik ging dan wel niet meer naar de kerk bad nauwelijks met God maar ik geloofde nog altijd net zo hard. Ik begon steeds meer in te zien dat ik een keuze moest gaan maken tussen een leven met of een leven zonder God. Gelukkig was ik er van overtuigd mijn leven met God te leven en hebben we de relatie beëindigt.

Ik ben boos geweest op God, en uitgeput geweest. Maar heb God de regie gegeven over me leven, heb me bekeert van mijn zonde en slechte gewoontes. en wil me leven voor God leven. Sindsdien is er veel veranderd in mijn leven ten goede.

Ik zie nu hoeveel God van mij houdt en voor mij zorgt.

En Hij houdt net zo veel van mij als van u.

Nathan