Wat kan er veel veranderen in een paar maanden. Ik weet nog dat ik zei dat ik wel kon geloven dat er een god was, maar dat Jezus bestaat? Nee joh. Die verhalen kunnen toch helemaal niet waar zijn. En naast die gedachten was er nog veel meer aan de hand.

Ik was vaak bang en angstig. Zo bang dat ik bang was om bang te zijn. En door al die angsten was ik ook minder gelukkig. De angsten kwamen met pieken en dalen maar eigenlijk was het elke dag weer een gevecht. Het was wachten tot het weer terug zou komen.

Toen leerde ik Jezus kennen. En wat is het daarna allemaal snel gegaan. Toen ik steeds meer leerde wie hij is wist ik het zeker. 

Ineens was het pad wat ik wilde bewandelen duidelijk. Ik wil hem volgen. Ik wil op hem lijken. Want wat is Jezus mooi. Zijn Liefde, warmte en rust helpen iedereen die met hem in aanraking komt. Vooral als je je aan hem overgeeft.

Sinds ik Jezus ken is er zoveel veranderd. Ik heb geleerd on met mijn angsten om te gaan. Ik ben nog zoveel gelukkiger. Doordat het zoveel beter gaat met mij kan ik ook een betere zus, dochter en vriendin zijn voor de mensen om mij heen. Ik hoop dat Jezus zijn licht via mij ook de mensen om mij heen een beetje kan leiden. Want dat is wie Jezus is voor mij. Licht in het duister.  Iemand die samen met mij door elke storm gaat.

Een vriendin die niet christelijk is zei laatst tegen mij: je bent zoveel veranderd dat het een beetje ongeloofwaardig is. Dit zou ik als een belediging kunnen zien. Maar eigenlijk vind het ik het een heel mooi compliment. Want als ik Jezus niet had gevonden was deze verandering inderdaad niet gelukt.

De laatste dagen in aanloop naar de doop voel ik helaas toch nog strijd in mijn hoofd en ook in mijn lijf. Toch zal ik blijven vertrouwen op god. Hij laat mij nooit alleen. Jezus is mijn nieuwe weg. En van dit pad zal ik niet meer afwijken.

Amy